Budynek należący do kompleksu Cytadeli Warszawskiej.
Architekt:
Andrzej Gołoński.
Budowa:
1834.
poświęcenie: 8 grudnia (26 listopada wg kalendarza gregoriańskiego) 1835 r.
Świątynia powstała według typowego projektu dla cerkwi wznoszonych na terenie twierdz - praktycznie identyczna świątynia powstała na terenie Twierdzy Modlin.
Budynek do 1921 pełnił funkcje sakralne jako cerkiew prawosławna p. w. Św. Aleksandra Newskiego. Jak każe zwyczaj, siedem dzwonów, wykonanych w moskiewskiej pracowni ludwisarskiej Pawła Bogdanowa, odlanych było ze zdobycznych armat. Ikonostas powstał zaś w Petersburskiej ASP.
Przebudowy:
1896-97 - sklepienie ceglane zastąpiono betonowym.
Od 1921 jako kościół parafialny powołanej w tym samym roku parafii rzymsko-katolickiej obejmującej swym zasięgiem powiaty: Błonie, Sochaczew, Warszawa (na lewym brzegu Wisły i z wyjątkiem gminy Kazuń) oraz w obrębie miasta - Cytadelę i zespół koszarowy na Powązkach.
1927-30 przebudowa na kościół według projektu por. Gruszczyńskiego.
Do bryły kościoła dodano absydę i zakrystię, wykonano płaskie sklepienia nad trzema nawami, rozebrano boczne tarasy, wymieniono blaszane pokrycie dachu.
Zniszczony:
podczas bombardowania 21 IX 1939; resztki murów rozebrano w 1960.