Julian Herde, H. Hömann oraz William i William Heerlein Lindley'owie odpowiedzialni za sprawy techniczne.
Budowa:
1885-86.
Wieża zlokalizowana na terenie Stacji Filtrów miała na celu stabilizowanie ciśnienia w systemie wodociągowym Górnego Miasta.
Woda tłoczona z hal pomp (nr I, III oraz nr II trafiała do dwóch pionowych rur wewnątrz wieży, gdzie na wysokości mniej wiecej 2/3 ich wysokości przelewała się do dwóch rur rozpoczynających właściwą sieć wodociągową. Otwarte rury były doprowadzone na wysokość 10 metrów powyżej poziomu przelewowego. System ten eliminował możliwość wystąpienia gwałtownych skoków ciśnienia wody, mogących mieć szkodliwy wpływ na tłoczące wodę pompy.
Wewnątrz wieży ciśnień znajdował się również komin odprowadzający dym z obydwu kotłowni przy halach pomp.
Wyłączenie z eksploatacji:
w 1924 zastosowano nowe rozwiązania technologiczne w pompach tłoczących wodę do sieci - dzięki nim system stabilizacji ciśnienia przestał być konieczny, a sama wieża została wyłączona z obiegu wody.
Tablice pamiątkowe:
na elewacji wieży po ukończeniu budowy zostały zamontowane dwie tablice pamiątkowe, w języku polskim i rosyjskim. Rosyjskojęzyczna w późniejszym okresie została przykryta imitacją piaskowca i została ponownie odsłonięta dopiero w 2016.
