Architekt:
Jakub Kubicki (?).
Budowa:
około 1820.
Świątynia powstała w południowej części ogrodu przy pałacu belwederskim. Przeznaczeniem budynku była figarnia.
Pawilon został wybudowany na wale - pozostałości okopów Lubomirskiego z 1770. Dachem pawilonu biegł most na drodze do rogatki belwederskiej (zwany Mostem Egipskim). Na szczycie mostu znajdował się wysoki obelisk z hieroglifami (zlikwidowany prawdopodobnie w XIX w., zrekonstruowany po 2005). Część środkowa była wysunięta do przodu, z czterema kolumnami lotosowymi. Poniżej ustawiono rzeźby lwów, z których paszczy wypływa woda.
